παρατροχώ

-άω, Α

(ποιητ. τ. τού παρατροχάζω και παρατρέχω) τρέχω, βαδίζω βιαστικά δίπλα, παραπλεύρως («παρατροχόωντες ὁδῑται», Γρηγ. Ναζ.).